Dr. Jens Haugan, Noreg/Norway/Norwegen
mail AT jenshaugan.com - www.jenshaugan.com/publications/
[online article]

Publisert som / Printed as: "Språkpolitisk offerlam" i Hamar Arbeiderblad, 19.11.2012, s. 28. [>pdf av denne artikkelen]
Innlegget er ein kommentar til Einar Kr. Steffenak: Haugan som offer i HA, 12.11.2012, s. 30 [>pdf].

Tidlegare i denne debatten:
"Norsk anno 2012" i Hamar Arbeiderblad, 29.10.2012, s. 29. [>pdf av denne artikkelen]
Innlegget er ein kommentar til Einar Kr. Steffenak: Mer språk i HA, 22.10.2012, s. 30 [>pdf].

”Retorikk og argumentasjon". Hamar Arbeiderblad, 12.10.2012, s. 30. [>pdf av denne artikkelen]
Innlegget er ein kommentar til Einar Kr. Steffenak: Tull - Mer nynorsk - bedre læring i HA, 06.10.2012, s. 37 [>pdf].

”Framandspråk i skolen". Hamar Arbeiderblad, 27.09.2012, s. 25. [>pdf av denne artikkelen]
Innlegget er ein kommentar til Einar Kr. Steffenak: Inn med engelsk i HA, 25.09.2012, s. 24 [>pdf].

Språkpolitisk offerlam

JENS HAUGAN
Førsteamanuensis i norsk, Høgskolen i Hedmark
______________________________________
 

Einar Kr. Steffenak er kanskje litt vel rask med å gå i den polemiske skyttargrava, men det er sjølvsagt også ein mogleg retorisk strategi (HA 12.11.).

Steffenak meiner at eg kjempar for «mitt» nynorsk og at eg gjer meg sjølv til offer når eg presenterer eit anna perspektiv på dei to offisielle skriftspråka våre enn han sjølv har. No er det jo absolutt ikkje «mitt» nynorsk, og eg sjølv er heller ikkje nødvendigvis noko offer. Eg er jo så heldig at eg får skrive nynorsk kvar einaste dag og får undervise på og i nynorsk. Journalistar i Dagbladet, Aftenposten eller HA som eventuelt måtte ønskje å skrive på nynorsk i jobben sin, er derimot mindre heldige. Dei er utsette for språkleg diskriminering nettopp fordi nokon meiner at ein berre kan sjå bort ifrå det språklege mindretalet.

Ein kan gjerne argumentere imot jamstillingslova, men det er faktisk ei lov per i dag. Steffenak prøver å punktere likestillingsargumentet mitt ved å seie at likestilling mellom kjønna kan grunngjevast ut ifrå ei statistisk jamn fordeling mellom kjønna. Men utgangspunktet for ei lov om likestilling er jo ikkje berre at det tilfeldigvis er lik fordeling mellom kvinner og menn; utgangspunktet er at det har vore og er ei skeivfordeling i ulike yrke, og at det tradisjonelt har vore slik at fleirtalet av menn har overstyrt mindretalet av kvinner. Når ein har vedteke likestilling, spelar ikkje prosentfordeling noka rolle. Er noko likestilt og likeverdig med noko anna, skal ein ikkje måtte argumentere ut ifrå fleirtal og mindretal, men ut ifrå sak og innhald.

Elles vil eg vel òg seie at «teskeimetoden» til Steffenak ikkje fungerer på meg. Det handlar ikkje om at eg ikkje er mottakeleg for andre meiningar. Eg hadde vel ikkje gått inn i debattar dersom eg ikkje hadde eit ønske om å setje meg inn i andre sine måtar å tenkje og argumentere på. Men dei fleste av oss skiftar ikkje meining før vi blir overtydde på grunnlag av betre argument.

Steffenak understrekar at han meiner nynorsk er penare enn bokmål – kva no dét måtte tyde. Men «argumentet» er at «Bokmål er det folk velger». Which is my point: kva er poenget med likestilling og «fritt» val når folk – Steffenak inkludert – vel det som alle andre vel, i staden for det dei sjølv likar best? Kanskje Steffenak og eg berre har eit ulikt syn på kva mangfald er.